"Take me as I am"

...ik moest er ineens vannacht aan denken.

"Take me as I am", ik moest er ineens vannacht aan denken. Het liedje van Silvijn, uitgevallen uit het systeem, maar bomvol talenten. Ik ken Silvijn niet persoonlijk, maar kom in mijn praktijk wel heel veel Silvijntjes tegen. Kinderen die heel veel potentie hebben maar die niet tot leren komen in 'het systeem' en daardoor het idee hebben dat ze niet kunnen leren. En met hen de omgeving. Totdat je een op een met ze aan de gang gaan en ze tot de ontdekking komen dat ze heel goed kunnen leren, alleen dat ze inmiddels wel heel veel hiaten in hun kennis hebben.

School weet geen raad meer, want het aanpassen is omgeslagen in trauma met bijbehorend gedrag. Met een beetje mazzel is het gedrag alleen thuis merkbaar en doen ze in de klas wat er gevraagd wordt. Mazzel voor de leerkracht, het kind in kwestie gaat er langzaam maar zeker aan onderdoor en het gezin ook. Ouders trekken aan de bel, maar school heeft geen antwoord: "We hebben nog 29 andere kinderen in de klas." Of er wordt naar het kind gekeken om te kijken hoe we het kind kunnen aanpassen aan het systeem, terwijl deze kinderen helemaal niet stuk zijn, ze leren alleen anders.

In mijn praktijk werk ik met beelddenkers van alle leeftijden en van alle intelligenties. Beelddenkers hebben namelijk allemaal ongeveer dezelfde toolkit die niet zo goed uitgerust is voor het onderwijssysteem van reproduceren en automatiseren. Ze hebben wel de tools om zelf uit te vinden hoe ze moeten rekenen, maar als wij ze niet de randvoorwaarden geven weten ze eigenlijk niet wat ze aan het leren zijn.

Taaldenkers leggen automatisch de koppeling tussen hoeveelheden en getallen en klanken en letters. Voor hen hoef je niet uit te leggen wat keer is en ook de getalrij is logisch en helpend. Beelddenkers hebben zeker ook wat aan de getalrij, maar helaas zij leggen niet automatisch de koppeling tussen een hoeveelheid en een getal, daar gaat het al mis, in de kleuterklas, nog voor ze aan het echte rekenen beginnen.

Wat zou het mooi zijn als we het 'systeem' ook iets konden leren? Leren dat niet alle kinderen hetzelfde leren en dat daar niets mis mee is? De diversiteit van de mens is geniaal en ieder heeft daar zijn aandeel in, maar dan moet je je tools wel kunnen gebruiken en ermee kunnen oefenen. Beelddenkers oefenen ook, maar wel nádat ze begrepen hebben wat ze moeten doen.

Gelukkig zijn er ook scholen en ouders die wel op tijd aan de bel trekken en die wel op tijd aan de gang gaan met op een andere manier lesstof aanbieden. En dan zie je dat deze kinderen zich prima weten te redden in het systeem, ook als het niet helemaal past. Beelddenkers zijn namelijk flexibel en creatief en weten best oplossingen te vinden als ze ergens niet uitkomen. Maar dat kan pas als ze weten wat ze nodig hebben, als ze zichzelf mogen zijn met al hun tools en vaardigheden en de kans krijgen om die tools te gebruiken en te verfijnen.

Dan gaan ze vliegen, omdat ze zelfvertrouwen en een positief zelfbeeld opbouwen. Dan bieden ze de uitdagingen van een niet helemaal passend onderwijssysteem het hoofd en langzaam maar zeker wordt hun rugzak gevuld met nieuwe tools, waardoor ze nog gemakkelijker alle vaardigheden kunnen inzetten om hun doel te bereiken: Zichzelf zijn. "I will take you how you are and make you proud of yourself". It's possible.

Wil je meer weten? Kijk gerust eens op https://www.beelddenkendebrein.nl

Geplaatst op woensdag 30 oktober 2024.